Kto by lubiał mrówki !!!

"W świecie mrówek"
 

Kto by lubił mrówki? Według mnie nie są za fajne,  ponieważ trudno położyć się na trawie, aby mrówka nie "przyczepiła" się do nas. Albo gdy chodzimy po górach, lesie czy wilgotnej trawce wchodzą do butów. Ludzie depczą te małe mróweczki. 

***

Należy pamiętać również, że są one bardzo pracowite. Niektórzy uważają, że są nie potrzebne na tym świecie i niszczą mrowiska, co według mnie jest nie za fajne... Mrówki noszą ciężary, które mogą być od nich cięższe nawet ponad dwa razy. To niezwykłe. Ja bym nie uniosła ciężaru ponad dwa razy cięższego ode mnie.

***

Czy wiesz, że... 

* mrówki nie mają tylko brązowego koloru i tylko jednej rasy. Rodzina owadów

mrówkowatych ma bardzo dużo ras m. in. Czterokropek, Mrówka pniowa, Mrówka złodziejka czy Ozdobnica mniejsza. 

*mrówki noszą ogromne dla nich liście i używają ich jako pożywki dla uprawianych przez siebie grzybów. 

*mrówki zaliczamy do skrzydlatych, mimo, że nie widzimy u nich skrzydeł, ale u niektórych mrówek, które niektórzy uważają za "królowe mrówek", można zauważyć skrzydełka. 

 

O psach, czyli dlaczego je mamy?

Psy - rodowodowe i przerafinowane, ale też podwórkowe kundle - fascynują nas od lat. Spotkanie z psem to doświadczenie pełne radości i nowych wrażeń. 

- Zyskujemy nie tylko przyjaciela, lecz także niepowtarzalną możliwość, by w środku milionowego miasta na co dzień przyglądać się naturze. 

***

Ważne:

Pies z pewnością był pierwszym zwierzęciem udomowionym przez człowieka. Towarzyszy mu od początków życia w społeczności jako pies myśliwski i stróżujący, jako pomocnik przy wypasie stada, a także jako zwierzę pociągowe. Jest doskonałym przewodnikiem dla ludzi niewidomych i niedosłyszących, a w służbach policyjnych i w wojsku oddaje niedocenione usługi. Ale pies zyskał sobie nadzwyczajną sympatię i wdzięczność człowieka niezależnie od tego, co potrafi i w czym pomaga. Jest on przede wszystkim oddanym i niezastąpionym towarzyszem. To przysłowiowa psia wierność - obok inteligencji - sprawiła, że jest on niewątpliwie najczęściej spotykanym zwierzęciem domowym na świecie. 

Żółwie Karoliny

 "Mieć Żółwia" czyli wszystko o żółwiach mojej koleżanki, Karoliny.


Rodzice kupili mojej koleżance żółwie, za to, że dostała świadectwo z paskiem. Miała do wyboru żółwie lub pieska rasy yorkshire terier (czyli jorka). Wolała żółwiki, ponieważ nad nimi jest mniej pracy i mniej wydatków. Jeden z jej żółwi wabi się Szczepan (ja mówię na niego Zaszczepko, a młodsza siostra Karoliny, Żółwik Sami. Drugi pupilek ma na imię Zuza. Szczepek i Zuza są parą. Samiczka już jest w ciąży z "mężem", że tak powiem. Zuzia jest o 1,5 roku młodsza od Szczepana, ale i tak kochają się bardzo. Żółwie Karoliny są super. Jak tylko do niej przychodzę w odwiedziny, uwielbiam patrzeć jak pływają, ponieważ są to żółwie wodno-lądowe. Kochają głośną muzykę (ale nie wszystkie żółwie wodno-lądowe to lubią) oraz wygrzewać się na świetle słonecznym lub po prostu z lampki. Gdy tak chcą, to wchodzą na dość duży kamyk, który jest na środku akwarium i wyciągają łebek ku światłu. Potrafią tak stać nawet godzinami. Szczepan dwa razy wydrapał się z akwarium, bo staną na Zuzi, która stała na filtrze. Ułatwiło mu to drogę, ale i tak nie doszedł daleko :) . To nie prawda, że żółwie wodno-lądowe chodzą bardzo wolno! Przeciwnie - Gdy ona puszcza je na podłogę, to pędzą jak szalone. Co prawda gryzą, ale bardzo rzadko i tylko wtedy, kiedy mają jakiś powód, lub problem. I tak nic prawie nie boli, jak gryzą - to tylko małe szczypnięcie. Starsze żółwie gryzą o wiele bardziej niż młodsze. Kara kocha BARDZO swoje żółwie.

Porady:

- Trzymaj żółwia wodno-lądowego w akwarium z wodą o temperaturze około 20-29 stopni Celsjusza.
- Karm go krewetkami suszonymi, granulkami "Biorept" (Ona go tym karmi, a żółwie to uwielbiają), gamarusami, ponieważ są bardzo potrzebne do rozwoju żółwia i jego skorupy

- Karm raz dziennie  lub co drugi dzień 

-  Dbaj o jego dietę - urozmaicaj mu pożywienie - niech będzie zdrowe i niech zawiera dużą wartość energetyczną.

- Dbaj o jego higienę, wymieniaj mu dość często wodę, aby nie śmierdziała.